Özlem

Bir kavuşma özlemiydi
Şiir yazdırtan gecenin bu saatinde bana
Çocukluk yıllarına duyduğum özlemdi
Ne de çok özlemişim çocukluğumu
Tüm saflığımla anne demeyi
Kalkmayı erken saatinde sabahın
Kahvaltı beklemeyi
Anne yumurtam az pişmiş olsun demeyi
Her sabah usanmadan
Hayat bu işte
Göz açıp kapayana kadar
Her şey nasıl da değişiyor
Dünya dönüyor
Sen değişiyorsun
Nesne değişiyor
Kavaram değişiyor
Kıymeti bilinmeli
Her şeyin her anın
Dolu doluyaşamalı hayatı
Çark geriye dönmüyor çünkü...
Naif Tabak

sessizlik

Sökerken şafak ağır ağır,
gözlerim uykulu.
kendimi dinliyorum,
sarı boyalı balkonumda.
elimde sigaram.
her nefes çekişimde,
mazinin aydınlık sokaklarında,
kaldırıma aksetmiş siluetimle geziniyorum.
kendimi ve sessizliğin sesini arıyorum.
Naif Tabak